Jarenlang durfde ik mijn emoties niet te tonen. Alles moest altijd “goed” gaan, of ik deed alsof dat zo was. Verdriet? Stopte ik weg. Boosheid? Daar deed ik niet aan. Ik wilde niet lastig zijn voor anderen en hield mezelf voor dat ik “sterk” moest blijven. Maar diep vanbinnen voelde ik me alleen, afgesloten van mezelf en van anderen.
Totdat ik merkte dat het leven op die manier eigenlijk aan me voorbijging. En dat ik niet de enige was. Om me heen zag ik hetzelfde: mensen die verhard waren, vooral met zichzelf bezig, bang om kwetsbaar te zijn. Het was alsof iedereen een muur om zich heen had gebouwd. Maar waarom? Wat winnen we daarmee?
Altijd Maar Sterk Zijn
We leven in een tijd waarin iedereen het druk heeft. Druk met werk, druk met zichzelf, druk met wat anderen van hen denken. En dus zetten we allemaal een soort masker op. Het lijkt veiliger om alles binnen te houden en gewoon door te gaan. Maar dat masker is zwaar. Het kost zoveel energie om te doen alsof alles altijd goed gaat.
Ik was altijd bezig met “sterk zijn”. Niet klagen, niet zeuren, niet te veel ruimte innemen. Maar ondertussen liep ik vast. Ik voelde me leeg, terwijl ik van buiten precies deed wat “goed” leek. Het was pas toen ik echt eerlijk naar mezelf durfde te kijken, dat ik besefte hoeveel ik mezelf tekortdeed.
Stop Met Zeuren Tegen Jezelf
Wat mij hielp, was stoppen met die eeuwige innerlijke dialoog waarin ik mezelf klein hield. “Je mag niet huilen.” “Niemand zit op jouw problemen te wachten.” “Doe normaal.” Dat soort gedachten hielpen me totaal niet. Ik leerde ze herkennen en ze los te laten. Want eerlijk? Ze slaan nergens op. Iedereen heeft gevoelens, en die mogen er gewoon zijn.
Ik begon mezelf iets anders te vertellen: “Jij mag er zijn, met alles wat je voelt.” Het was alsof ik een last van mijn schouders voelde vallen. Want weet je wat? Het is niet zwak om je emoties te tonen. Het is moedig. Het is echt.
Zie De Wereld Om Je Heen
Wat ik nu zie, is dat mensen vaak zo in zichzelf gekeerd zijn, dat ze vergeten om écht naar anderen te kijken. Iedereen is druk bezig met hoe ze overkomen, of met wat er allemaal “niet goed genoeg” is in hun eigen leven. Maar als je uit die bubbel stapt, zie je ineens hoeveel moois er om je heen is en hoeveel anderen net zo worstelen als jij.
We willen allemaal gezien en gehoord worden. Maar dat kan pas als we ook zelf openstaan voor de ander. Durf je hart te openen, durf te luisteren, durf te voelen.
Durf Te Voelen, Durf Te Leven
Sinds ik mijn emoties toelaat en durf te tonen, is mijn leven compleet veranderd. Het is niet altijd makkelijk, maar ik voel me vrijer, lichter, en meer verbonden met de mensen om me heen. Ik voel ook veel meer compassie voor anderen, omdat ik weet hoe het is om jezelf te verstoppen achter een muur.
Mijn boodschap aan jou? Stop met je verschuilen. Stop met het tegen jezelf te hebben over hoe je zou moeten zijn. Je bent goed zoals je bent. Laat je emoties toe, ook de moeilijke. Durf ze te tonen. Het is juist je kwetsbaarheid die je sterker maakt.
En misschien nog wel belangrijker: kijk om je heen. De wereld heeft niet nóg meer mensen nodig die zich afsluiten. De wereld heeft mensen nodig die open zijn, die verbinden, die voelen.
Dus mijn vraag aan jou: durf jij weer echt te leven?
Vraag hulp, Je Hoeft Het Niet Alleen Te Doen
Als mijn verhaal je raakt en je merkt dat je zelf vastloopt, wil ik je uitnodigen om contact met me op te nemen. Samen kijken we hoe jij weer in verbinding kunt komen met jezelf en de wereld om je heen.
Je verdient het om je vrij te voelen, om te leven zonder de last van een masker. Laat mij je helpen die eerste stappen te zetten. Stuur me een bericht of plan een kennismaking, ik ben er voor je.
Durf te voelen. Durf te vragen. Durf te groeien. 💛